رباعی شمارهٔ ۲۸۹ - ستیغ

رفتم چو نبود بیش از این جای مقام

هرچند به نزدیک تو بودم آرام

کس را به جهان مباد ای سیم‌اندام

رفتن نه به اختیار و بودن نه به کام

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ