کس لاف غم تو، ای پریوش، نزدست

تا در دل او مهر تو آتش نزدست

از طرهٔ طیرهٔ تو مشک ختنی

عمریست که هرگز نفسی خوش نزدست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *