رباعی شمارهٔ ۳۵۵ - ستیغ

ای گنده دهان چو شیر و چون گرگ حرون

چون خرس کریه شخص و چون خوک نگون

چون بوزنه سخره و چو کفتار زبون

چون گربه دهن دریده و چون سگ دون

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ