ای چرخ جز آیت بلا خوانی نی

بر کس قلمی ز عافیت رانی نی

چیزی ندهی که باز نستانی نی

ای کوژ کبود خود جز این دانی نی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *