زان گونه ز پولاد ترا دست بخست

کاندر رگت آویخت چو ماهی درشست

این نادره بر گوشۀ جان باید بست

الماس که الماس فرو برد بدست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *