شماره ۱۴۴ - ستیغ

تا ابد می سایم این پیشانی اندر خاک عشق

من ندارم ایمنی جز اندرون لاک عشق

هان!بکوش اندر جهان سرمایه ای جز آن مجوی

کس ننوشد آب خوشبختی، مگر از راک عشق

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ