سبوی دل ار پر کنی ز شربت عشق
کَنی ز دلت گر تو خارِ غربت عشق
که تا بنشانی درخت صلح و صفا
به کشور انسان بری زِ تربت عشق
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه *
نام *
ایمیل *
وب سایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
