خیال ِ رو یِ تو در هر طریق هم‌ره ِ ما ست
نسیم ِ مو یِ تو پیوند ِ جان ِ آگَه ِ ما ست

به‌رغم ِ مدّعیانی که منع ِ عشق کنند
جمال ِ چهره‌یِ تو حجّت ِ موجّه ِ ما ست

ببین که سیب ِ زنخ‌دان ِ تو چه می‌گوید
هزار یوسف ِ مصری فتاده در چَه ِ ما ست

اگر به زلف ِ دراز ِ تو دست ِ ما نرسد
گناه ِ بخت ِ پریشان و دست ِ کوتَه ِ ما ست

به حاجب ِ در ِ خلوت‌سرا یِ خاص بگو
فُلان زِ گوشه‌نشینان ِ خاک ِ دَرگَه ِ ما ست

اگر به سالی حافظ دری زَنَد، بگشای
که سال‌ها ست که مشتاق ِ رو یِ چون مَه ِ ما ست

به صورت از نظر ِ ما اگر چه محجوب است
همیشه در نظر ِ خاطر ِ مرفّه ِ ما ست

بیت یکم:
نسیم ِ بو یِ تو | نسیم ِ زلف ِ تو

بیت دوم:
جمال و چهره ی تو

بیت پنجم:
در ِ دولت سرای
خاص بکوی
خاص درکه ماست

بیت ششم:
بسالی و حافظ
درت زند بگشای
که روزهاست

خیال ِ رو یِ تو در هر طریق هم‌ره ِ ما ست
نسیم ِ مو یِ تو پیوند ِ جان ِ آگَه ِ ما ست،

به‌رغم ِ مدّعیانی که منع ِ عشق کنند
جمال ِ چهره‌یِ تو حجّت ِ موجّه ِ ما ست.

اگر به زلف ِ دراز ِ تو دست ِ ما نرسد
گناه ِ بخت ِ پریشان و دست ِ کوتَه ِ ما ست.

به حاجب ِ در ِ خلوت‌سرا یِ خاص بگوی:
«فُلان زِ گوشه‌نشینان ِ خاک ِ دَرگَه ِ ما ست،

به صورت از نظر ِ ما اگر چه محجوب است
همیشه در نظر ِ خاطر ِ مرفّه ِ ما ست

اگر به سالی حافظ دری زَنَد، بگشای
که سال‌ها ست که مشتاق ِ رو یِ چون مَه ِ ما ست!»

خیال ِ رو یِ تو در هر طریق همره ِ ما ست
نسیم ِ مو یِ تو پیوند ِ جان ِ آگَه ِ ما ست

به‌رغم ِ مدّعیانی که منع ِ عشق کنند
جمال ِ چهره‌یِ تو حجّت ِ موجّه ِ ما ست

ببین که سیب ِ زنخ‌دان ِ تو چه می‌گوید
هزار یوسف ِ مصری فتاده در چَه ِ ما ست

اگر به زلف ِ دراز ِ تو دست ِ ما نرسد
گناه ِ بخت ِ پریشان و دست ِ کوتَه ِ ما ست

به حاجب ِ در ِ خلوت‌سرا یِ خاص بگو
فُلان زِ گوشه‌نشینان ِ خاک ِ دَرگَه ِ ما ست

به صورت از نظر ِ ما اگر چه محجوب است
همیشه در نظر ِ خاطر ِ مرفّه ِ ما ست

اگر به سالی حافظ دری زَنَد، بگشای
که سال‌ها ست که مشتاق ِ رو یِ چون مَه ِ ما ست