ش ۱۵: آفتاب از روی او شد در حجاب

 

حافظ شیراز به روایت احمد شاملو

 

شماره ۱۵

 

آفتاب از رو یِ او شد در حجاب:

سایه را باشد حجاب از آفتاب!

 

دست ِ ماه و مهر بربندد به حُسن

ماه ِ بی‌مِهرَم چو بردارد نقاب.

 

 

از خیال‌ام باز نشناسد کسی

گر در آغوش‌اش ببینم شب به خواب.

 

خون ِ دل در جام دیدم از سرشک

آب‌رو بر باد دادم از شراب.

 

 

هر که را از دیده باران نیست اشک

زیر ِ دامان باد دارد چون حُباب.

 

شاهدانْ مَستور و مستانْ بی شکیب

خانِقَهْ معمور و درویشانْ خراب

 

سوز ِ مَستان گَر بداند محتسب

در دَم از مِی‌شان زَنَد بر آتش آب.

 

#

 

حافظا! واعظ نصیحت گو مکن:

تَرک ِ تُرکان ِ خَتا نبْوَد صواب!