بی سر زمین تر از باد

پرسه

بارون دوست دارم هنوز، چون تو رو یادم می آره

حس می کنم پیش منی، وقتی که بارون می باره

بارون دوست دارم هنوز، بدون چتر و سر پناه

وقتی که حرفای دلم، جا می گیرند توی یه آه

شونه به شونه می رفتیم، منو تو تو جشن بارون

حالا تو نیستی و خیسه، چشمای منو و خیابون

بارونو دوست داشتی یه روز، تو خلوتِ پیاده رو

پرسه ی پاییزی ما، مرداد داغ دست تو

بارون دوست داشتی یه روز، عزیز هم پرسه ی من

بیا دوباره پا به پام، تو کوچه ها قدم بزن

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *