به باد چنگ دلبر باده پیمودم

زِ شور این جهانی، دیگر آسودم

دلم تا پر گرفت، از ضرب مضرابش

ببُرد او بر سرِ سرچشمه ی جودم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *