هجرانی

غم

اینجا نه

که آنجاست

دل

امّا

در سرمای این سیاه‌خانه می‌تپد.

در این غُربتِ ناشاد

یأسی‌ست اشتیاق

که در فراسوهای طاقت می‌گذرد.

بادامِ بی‌مغزی می‌شکنیم

یادِ دیاران را

و تلخای دوزخ

در هر رگِمان می‌گذرد.

دیِ ۱۳۵۷

لندن

© www.shamlou.org سایت رسمی احمد شاملو