گزیدهٔ غزل ۶۱۷ - ستیغ

روبگردان ای صبا بر من ببخشای و بیا

کز تو بوی آن نگار آشنا آید همی

بوی گل گه گه که می آید زمن جان می‌رود

زانکه من می‌دانم و من کز کجا آید همی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ