تاک

فردا

یه عمری بد آوردی و

از چشم دنیا دیدی

هر چی بدی کشیدی

تقصیر این دل تو و تقصیر سادگیته

اما این شب تار عاقبتش سفیده

نگو که تنها موندی و تو این شهر غریبه

یه هم صدا ندیدی

هر چی بدی کشیدی

تقصیر سادگیته

تقصیر این دل تو و تقصیر سادگیته

یه هم صدا ندیددی هر چی بدی کشیدی

تقصیر این دل تو و تقصیر سادگیته

ولی فردا شروع تازه ی باقی زندگیته

اون قهر ها و بهونه هات

اشک های روی گونه هات

که از چشات چکیدنو

بارون شدن تو لحظه هات

یه غریبه تو اون چشا

که سرده و ناآشنا

نداره حرف تازه ایی

تا بشکنه مهر لبا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *