گزیدهٔ غزل ۹۰

درین غم که مبادا گره به تار بود

دران حریر که آن یار بی‌وفا خفته است

هلال عید جهان را به نور خویش آراست

شراب چون شفق و جام چون هلال کجاست؟

مگر شراب شفق خورد شب ز جام هلال

که هر گهر که در او بود جمله در صحراست