رباعی شمارهٔ ۳۶۷ - ستیغ

چون تیشه مباش و جمله بر خود متراش

چون رنده ز کار خویش بی‌بهره مباش

تعلیم ز اره گیر در امر معاش

نیمی سوی خود می کش و نیمی می پاش

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ