ای اِستاده در پایگاهی ستُرگ

بترس از خداوندگار بزرگ

به هوش! ا ر که چوپان شدی یک زمان

که نسپاری ات گلّه را دست گرگ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *