صدای قدیما تو گوشمه انگاری جار میزنه
غمای قدیما وجودمه داره فریاد می زنه
هر سایه ایی روزی داره هر شبی یه ستاره ایی
تنها منم تنها منم بی روز و بی ستاره
این منم غمخور ساکت غمخور چشمای ماتت
این غمه که سرزمینش وسعت چشماتو داره
نه تو هم فرقی نداری این تفاوت نگاته
این فقط چشماته اما وسعت غم ها رو داره