این عمره دو روزه
که انتظاره منو داره
وقتی که می سوزه
دل من کردی کناره
به اوجی که رسیدن نداره
وقتی که میگیره
دل من حرفایی داره
وقتی که می لرزه
به دلش دردایی تازه
که نمیگه
چو مثه اشک میریزه
دل من حرفایی داره
حرف اوجه که
به ذلت تن نداده
وقتی که میگیره
دل من حرفایی داره
وقتی که می رنجه
به دلش تنهایی داره
میره تا به ذلت تن نداده
این عمره دو روزه
داره میره که بمیره