غم نامه

میشه هیچی رو ندید فقط نگاه کرد

روز های مقدسو خوبو فدا کرد

اما عشق فریاد یک درد عمیقه

دوای عشق و نمیشه بی صدا کرد

غربت صدای گریه ام درد بی تو بودنه

بی صداشکستنم صدای شعرهای منه

مثله خوشبخی تو دوری از من اما همیشه

طعم گریه های تو تلخی حرفای منه

من مصیبت و با رفتنت شناختم

به جای ترانه هام مرثیه ساختم

قصه هام غم نامه ایی برای تو شد

هر کلام من فقط صدای تو شد

از منم به من تو نزدیک تری اما همیشه

سردی دوری تو از تن من دور نمیشه

درد این فاصله ها منو به فریاد می کشه

تووی خرمن سکوتم شعله های آتیشه