گزیدهٔ غزل ۸۱ - ستیغ

آنجاست دل من و هم آنجاست

کان کج کله بلند بالا ست

خوابش دیدیم دوش و مستیم

کان خواب هنوز در سرماست

آهسته رو ای صبا بدان بام

کان مست شبانهٔ من آنجاست

از دوزخ اگر نشان بپرسند

من گویم : خوابگاه تنهاست

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ