دیوان ادیب صابر ترمذی
شاعر سده ششم هجری
به تصحیح آقای محمدعلی ناصح
شامل شرحِ حال و حواشی و تعلیقات
موسسه مطبوعاتی علمی
ادیب صابر ترمذی فرزند ادیب اسماعیل
ظاهراً «صابر» هم نام و هم تخلّصِ او بودهاست ولی همه تذکرهنویسان لقبِ وی را «شهابالدین» دانستهاند و تنها در نسخهی متن «جلالالدین» بهنظر میرسد و این ضبط با قولِ اجماع معارض مینماید.
در آغاز جوانی از بخارا به خراسان آمده در هرات به تحصیلِ علوم پرداخت و در دانشهای زمان پایگاهی بلند و مقامی ارجمند یافت.
مقدمه کتاب به شرح زندگی شاعر و معرفی شاهان و همعصرانِ او و روایتِ مراوداتِ شاعر پرداخته است.
دولتشاه سمرقندی مرگِ وی را در ۵۴۷ و صاحبِ مجمعالفصحا در ۵۷۵ به شهرِ بلخ و امین احمد رازی در تذکره هفت اقلیم در ۵۸۳ دانستهاند و استاد بدیعالزمان در کتاب «سخن و سخنوران» به قولِ اخیر مایل است و استاد سعید نفیسی، اصحِّ اقوال را در تاریخِ وفاتِ وی، سال ۵۸۵ میداند. اما مرحوم علّامه قزوینی پس از ذکرِ قرائن و دلائلی قولِ اقرب به صواب را در تاریخِ مرگِ انوری مطابق ضبطِ بعضی نسخ خطی تذکره دولتشاه، ۵۵۶ دانستهاند.
در پایانِ کتاب، فهرست شعرها به ترتیب حروف آخرِ قافیه و فهرست نامها با شماره صفحهی اشاره به نام آمده
کتاب به خط احمد خوشنویس نگاشته شده که تاریخ مهرماه ۱۳۴۳ را در انتهای خود دارد.

دیدگاهها
پاکسازی فیلترهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.