۴۴: کنون که بر کف گل جام باده صاف است

 

روخوانی شعر با صدای سهیل قاسمی

 

تصحیح قزوینی غنی

شماره ۴۴

 

کنون که بر کف ِ گُل جام ِ باده‌یِ صاف است،

به صد هزار زبان بلبل‌اش در اوصاف است

 

بخواه دفتر ِ اشعار و راه ِ صحرا گیر

چه وقت ِ مدرسه و بحث ِ کَشف ِ کَشّاف است

 

فقیه ِ مدرسه دی مست بود و فتویٰ داد

که می حرام ولی بِه زِ مال ِ اوقاف است

 

به دُرد و صاف تو را حکم نیست خوش دَرکش

که هر چه ساقی‌یِ ما کرد عین ِ الطاف است

 

ببُر زِ خلق و چو عنقا قیاس ِ کار بگیر

که صیت ِ گوشه‌نشینان زِ قاف تا قاف است

 

حدیث ِ مدّعیان و خیال ِ هم‌کاران

همان حکایت ِ زَر دوز و بوریا باف است

 

خموش حافظ و این نکته‌هایِ چون زَر ِ سرخ

نگاه دار که قلّاب ِ شهر صرّاف است

 

 

تصحیح پرویز ناتل خانلری

شماره ۴۵

 

کنون که بر کف ِ گُل جام ِ باده‌یِ صاف است

به صد هزار زبان بلبل‌اش در اوصاف است

 

بخواه دفتر ِ اشعار و راه ِ صحرا گیر

چه وقت ِ مدرسه و بحث ِ کَشف ِ کَشّاف است

 

ببُر زِ خلق و ز عنقا قیاس ِ کار بگیر

که صیت ِ گوشه‌نشینان زِ قاف تا قاف است

 

فقیه ِ مدرسه دی مست بود و فتویٰ داد

که می حرام ولی بِه زِ مال ِ اوقاف است

 

به دُرد و صاف تو را حکم نیست خوش دَرکش

که هر چه ساقی‌یِ ما کرد عین ِ الطاف است

 

حدیث ِ مدّعیان و خیال ِ هم‌کاران

همان حکایت ِ زَر دوز و بوریا باف است

 

خموش حافظ و این نکته‌هایِ چون زَر ِ سرخ

نگاه دار که قلّاب ِ شهر صرّاف است

 

 

اختلاف نسخه ها بر اساس تصحیح خانلری

 

بیت یکم:

کنون که در کف گل

 

بیت دوم:

راه بستان گیر

چه جای مدرسه

کشف و کشافست

 

بیت سوم:

ببر ز خلق و چو عنقا

گوشه نشینان قاف

 

بیت چهارم:

که می حلال ولی

 

بیت پنجم:

نیست دم در کش

ساقی ما داد

محض الطافست

 

بیت ششم:

خیال همکاری

 

بیت هفتم:

شهر رزاق است

 

 

حافظ شیراز به روایت احمد شاملو

شماره ۴۴

 

کنون که بر کف ِ گُل جام ِ باده‌یِ صاف است

به صد هزار زبان بلبل‌اش در اوصاف است

 

بخواه دفتر ِ اشعار و راه ِ صحرا گیر

چه وقت ِ مدرسه و بحث ِ کَشف و کَشّاف است؟

 

بِبُر زِ خَلق و زِ عَنْقا قیاس ِ کار بگیر

که صیت ِ گوشه‌نشینان زِ قاف تا قاف است.

 

 

فقیه ِ مدرسه دی مست بود و فتوا داد

که مِی حرام، ولی بِهْ زِ مال ِ اوقاف است!

 

به دُرد و صاف تو را حکم نیست، خوش دَرکش

که هر چه ساقی‌یِ ما ریخت عین ِ الطاف است!

 

 

خموش حافظ و، این نکته‌هایِ چون زَر ِ سرخ

نگاه‌دار که قَلّاب ِ شهرْ صَرّاف است!

 

 

حافظ به سعی سایه

شماره ۴۳

 

کنون که بر کف ِ گل جام ِ باده‌یِ صاف است

به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است

 

بخواه دفتر ِ اشعار و راه ِ صحرا گیر

چه وقت ِ مدرسه و بحث ِ کشف ِ کشّاف است

 

ببُر ز خلق و ز عنقا قیاس ِ کار بگیر

که صیت ِ گوشه‌نشینان ز قاف تا قاف است

 

فقیه ِ مدرسه دی مست بود و فتویٰ داد

که می حرام ولی به ز مال ِ اوقاف است

 

به دُرد و صاف ترا حکم نیست خوش درکش

که هر چه ساقی ِ ما کرد عین ِ الطاف است

 

حدیث ِ مدّعیان و خیال ِ همکاران

همان حکایت ِ زردوز و بوریاباف است

 

خموش حافظ و این نکته‌های ِ چون زر ِ سرخ

نگاه دار که قلّاب ِ شهر صرّاف است