[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Header” _builder_version=”3.22″ use_background_color_gradient=”on” background_color_gradient_start=”rgba(248,248,248,0.84)” background_color_gradient_end=”rgba(255,255,255,0.7)” background_color_gradient_type=”radial” background_color_gradient_direction_radial=”top” background_color_gradient_start_position=”60%” background_color_gradient_overlays_image=”on” background_image=”https://setiq.com/wp-content/uploads/2020/09/plant-nursery-39.jpg” background_size=”initial” background_position=”top_left” max_width_last_edited=”off|desktop” module_alignment=”center” custom_margin=”5%|5%||5%||true” custom_margin_tablet=”0%|0%||0%||true” custom_margin_phone=”” custom_margin_last_edited=”on|desktop” custom_padding=”6vw||6vw||true|false”][et_pb_row _builder_version=”3.25″][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
ترانه‌های خیام | ذرات ِ گردنده
[/et_pb_text][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
از تن چو برَفت جان ِ پاک ِ من و تو
خشتی دو نهند بر مَغاک ِ من و تو
و آنگه زِ برایِ خشت ِ گور ِ دگران
در کالبدی کشند خاک ِ من و تو
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
هر ذرّه که بر رو یِ زمینی بوده‌ست،
خورشید‌رُخی، زُهره‌جبینی بوده‌ست،
گَرد از رخ ِ آستین به آزرم فشان
ک‌آن هم رخ ِ خوب نازنینی بوده‌ست
- منسوب به خیام
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
ای پیر ِ خردمند! پِگَه‌تر برخیز
و آن کودکِ خاک‌بیز را بنگر تیز
پند ش ده و گو که: نرم‌نرمک می‌بیز
مغز ِ سر ِ کی‌قباد و چشم ِ پرویز
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
بنگر! زِ صبا دامن ِ گُل چاک شده
بلبل ز ِ جمال ِ گُل طرب‌ناک شده
در سایه‌یِ گل نشین که بسیار این گل
از خاک برآمده‌ست و در خاک شده
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
ابر آمد و زار بر سر ِ سبزه گریست
بی باده‌یِ گُل‌رنگ نمی‌شاید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ِ ما ست
تا سبزه‌یِ خاک ِ ما تماشاگه ِ کیست!
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
چون ابر به نوروز رخ ِ لاله بِشُست،
بر خیز و به جام ِ باده کن عزم درست
ک‌این سبزه که امروز تماشاگه ِ توست،
فردا همه از خاک ِ تو برخواهد رُسْت
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
هر سبزه که بر کنار ِ جویی رُسته‌ست
گویی ز ِ لب ِ فرشته‌خویی رُسته‌ست
پا بر سر ِ هر سبزه به خواری ننهی
ک‌آن سبزه ز ِ خاک ِ لاله‌رویی رُسته‌ست
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
می خور که فلک بهر ِ هلاک ِ من و تو
قصدی دارد به جان ِ پاک ِ من و تو
در سبزه نشین و می ِ روشن می‌خور
ک‌این سبزه بسی دَمَد ز ِ خاک ِ من و تو
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
دیدم به سر ِ عمارتی مردی فرد
ک‌او گِل به لگد می‌زد و خوارش می‌کرد
و آن گِل به زبان ِ حال با او می‌گفت:
ساکن! که چو من بسی لَگَد خواهی‌خورد
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
بردار پیاله و سبو ای دل‌جو
بَرگَرد به گِرد ِ سبزه‌زار و لب ِ جو
ک‌این چرخ بسی قَدّ ِ بُتان ِ مَه‌رو
صد بار پیاله کرد و صد بار سَبو
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
بر سنگ زدم دوش سبویِ کاشی
سرمست بُدم چو کردم این اوباشی
با من به زبان ِ حال می‌گفت سبو:
من چون تو بُدَم، تو نیز چون من باشی
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
زان کوزه‌یِ می که نیست در وی ضرری
پُر کُن قَدَحی بخور، به من دِه دِگَری
ز آن پیش‌تر ای پسر که دررَهْگُذری،
خاک ِ من و تو کوزه کند کوزه‌گری.
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
بر کوزه‌گری پریر کردم گُذری
از خاک همی‌نمود هر دَم هُنری
من دیدم اگر ندید هر بی‌بصری
خاک ِ پدرم در کف ِ هر کوزه‌گری
- منسوب به خیام
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
هان! کوزه‌گرا بپای اگر هُشیاری
تا چند کُنی بر گِل ِ مَردُم خواری
انگشت ِ فریدون و کَف ِ کی‌خسرو
برچرخ نهاده‌ای؛ چه می‌پنداری؟
- منسوب به خیام
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off”]
در کارگه ِ کوزه‌گری کردم رای
بر پلّه‌یِ چرخ دیدم اُستاد به‌پای
می‌کرد دلیر کوزه را دسته و سر
از کَلّه‌یِ پادشاه و از دست ِ گدای
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” hover_enabled=”0″ header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off” sticky_enabled=”0″]
این کوزه چو من عاشق ِ زاری بوده‌ست
در بند ِ سر ِ زلف ِ نگاری بوده‌ست
این دسته که بر گردن ِ او می‌بینی
دستی ست که بر گردن ِ یاری بوده‌ست
[/et_pb_text][et_pb_divider _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_divider][et_pb_text _builder_version=”4.6.1″ text_font=”||||||||” text_font_size=”16px” text_line_height=”1.8em” header_font=”Frank Ruhl Libre||||||||” header_font_size=”70px” header_line_height=”1.4em” max_width=”600px” module_alignment=”right” hover_enabled=”0″ header_font_size_tablet=”50px” header_font_size_phone=”32px” header_font_size_last_edited=”on|phone” locked=”off” sticky_enabled=”0″]
در کارگهِ کوزه‌گری بودم دوش
دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش
هر یک به زبانِ حال با من گفتند:
کو کوزه‌گر و کوزه‌خر و کوزه‌فروش؟
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section][et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”Features” _builder_version=”3.22″ locked=”off”][et_pb_row _builder_version=”3.25″ max_width=”1280px” use_custom_width=”on” custom_width_px=”1280px”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_audio audio=”https://setiq.com/wp-content/uploads/2016/09/Khayyam-5.mp3″ title=”ترانه های خیام با صدای سهیل قاسمی” _builder_version=”4.6.1″ _module_preset=”default”][/et_pb_audio][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]