توضیحات
دیوان ادیب صابر ترمذی
شاعر سده ششم هجری
به تصحیح آقای محمدعلی ناصح
شامل شرحِ حال و حواشی و تعلیقات
موسسه مطبوعاتی علمی
ادیب صابر ترمذی فرزند ادیب اسماعیل
ظاهراً «صابر» هم نام و هم تخلّصِ او بوده‌است ولی همه تذکره‌نویسان لقبِ وی را «شهاب‌الدین» دانسته‌اند و تنها در نسخه‌ی متن «جلال‌الدین» به‌نظر می‌رسد و این ضبط با قولِ اجماع معارض می‌نماید.
در آغاز جوانی از بخارا به خراسان آمده در هرات به تحصیلِ علوم پرداخت و در دانش‌های زمان پایگاهی بلند و مقامی ارجمند یافت.
مقدمه کتاب به شرح زندگی شاعر و معرفی شاهان و هم‌عصرانِ او و روایتِ مراوداتِ شاعر پرداخته است.
دولتشاه سمرقندی مرگِ وی را در 547 و صاحبِ مجمع‌الفصحا در 575 به شهرِ بلخ و امین احمد رازی در تذکره هفت اقلیم در 583 دانسته‌اند و استاد بدیع‌الزمان در کتاب «سخن و سخنوران» به قولِ اخیر مایل است و استاد سعید نفیسی، اصحِّ اقوال را در تاریخِ وفاتِ وی، سال 585 می‌داند. اما مرحوم علّامه قزوینی پس از ذکرِ قرائن و دلائلی قولِ اقرب به صواب را در تاریخِ مرگِ انوری مطابق ضبطِ بعضی نسخ خطی تذکره دولتشاه، 556 دانسته‌اند.
در پایانِ کتاب، فهرست شعرها به ترتیب حروف آخرِ قافیه و فهرست نام‌ها با شماره صفحه‌ی اشاره به نام آمده
کتاب به خط احمد خوشنویس نگاشته شده که تاریخ مهرماه 1343 را در انتهای خود دارد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.