توضیحات
غزل‌های حافظ «گزیده غزلیات بر اساس نسخه 814-813»
با تصحیح پرویز ناتل خانلری
از مجموعه گنجینه ادب فارسی
با همکاری موسسه «آلیدپابلیشرز»
ALLIED PUBLISHERS PRIVATE LIMITED
BOMBAY NEW DEHLI CALCUTTA MADRAS BANGALORE
منتشر شده در سال 1337
اساسِ طبعِ این کتاب نسخه‌ای است که تا این تاریخ (زمان چاپ این کتاب، 1337 است) قدیم‌ترین نسخه‌ی موجود از غزلیاتِ خواجه حافظ شیرازی غزل‌سرای بزرگِ ایران شمرده می‌شود.
این نسخه جزءِ مجموعه‌ی مفصّلی است که به شماره‌ی 261/27 در موزه‌ی بریتانیاییِ لندن مضبوط است. این نسخه از جمادی الاولی 813 تا جمادی الثانیه 714 برای جلال‌الدین اسکندربن عمر شیخ نواده‌ی امیر تیمور نوشته شده‌است.
کاتبانِ این نسخه دو تن اند: یکی به نام محمّد الحلوائی که خود را بنام سلطان ولی نعمت خویش الجلال الاسکندری خوانده و دیگری که ناصرالکاتب نام داشته است.
در مجموع 152 غزل از حافظ مندرج است. معلوم نیست که کاتب به ذوقِ شخصی این مقدار از دیوانِ خواجه را انتخاب کرده یا به همین قدر دسترس یافته‌است. غزل‌ها در قسمتِ اوّل به ترتیبِ الفباییِ قافیه است، اما در قسمتِ دوم که نُه غزل ثبت شده، ترتیبی ندارد. نگارنده، غزل‌های ثانی را نیز به جای خود در ضمنِ قسمتِ اول گنجانید و چون چنان که در یادداشت‌های آخرِ کتاب دیده می‌شود، غلط‌هایی در متن بود، آن را با دو نسخه‌ی خطیِ دیگر (یکی نسخه‌ی کتابخانه مجلس که سابقاً جزوِ کتاب‌های مرحوم تیمورتاش بوده و تاریخِ کتابتِ آن سال 855 است؛ دیگر، نسخه‌ی متعلق به دوستِ فاضل، آقای دکتر صادق گوهرین دانشیار محترم دانشکده ادبیات که نسخه‌ئی است شامل کلیات کاتبی ترشیزی و دیوان کمال خجندی، و در حاشیه‌ی دیوانِ کمال، غزل‌های حافظ ثبت است. تاریخِ کتابت، دو سه جا بعد و 862 ثبت شده‌است.) و همچنین نسخه‌ی چاپِ قزوینی مقابله کرد و کلماتی را که صریحاً غلط پنداشت یا در درستیِ آن‌ها شک داشت، از روی این سه نسخه درست کرد.
متنِ نسخه‌ی حاضر با این مقدمه در سال 1327 برای چاپ آمده شده بود، که در سال 1337 منتشر شد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.