غزل ۹۷ سعدی

صبحی مبارک است نظر بر جمال ِ دوست

بر خوردن از درخت ِ امید ِ وصال ِ دوست

 

بخت‌ام نخفته بود که از خواب ِ بامداد

برخاستم به طالع ِ فرخنده‌فال ِ دوست

 

از دل برون شو ای غم ِ دنیا و آخرت

یا خانه جای رخت بوَد، یا مجال ِ دوست

 

خواهم که بیخ ِ صحبت ِ اغیار بَرکَنم

در باغ ِ دل رها نکُنم جز نهال ِ دوست

 

تشریف داد و رفت؛ ندانم زِ بی‌خودی

ک‌این دوست بود در نظر م؟ یا خیال ِ دوست

 

هوش‌ام نماند و عقل برفت و سخن ببست

مُقبِل کسی که محو شود در کمال ِ دوست

 

سعدی! حجاب نیست. تو آیینه پاک دار

زنگارخورده چون بنماید جمال ِ دوست

غزل سعدی با صدای سهیل قاسمی

شرح سطر به سطر

ستیغ ادعایی در جامع و مانع بودن شرح سطر به سطر ندارد و شرح ها ممکن است به مرور تغییر کنند یا تکمیل شوند.

وزن:

مفعولُ فاعلاتُ مفاعیلُ فاعلن

sob hii mo baa ra kas t(e) na zar bar ja maa le doo st

bar xor da naz de rax te eo mii dee ve saa le doo st