گزیده غزلیات حافظ بر اساس نسخه ۸۱۳تا۸۱۴ – خانلری – کتاب الکترونیکی

غزل‌های حافظ «گزیده غزلیات بر اساس نسخه ۸۱۴-۸۱۳»

با تصحیح پرویز ناتل خانلری

از مجموعه گنجینه ادب فارسی

با همکاری موسسه «آلیدپابلیشرز»

ALLIED PUBLISHERS PRIVATE LIMITED

BOMBAY NEW DEHLI CALCUTTA MADRAS BANGALORE

منتشر شده در سال ۱۳۳۷

اساسِ طبعِ این کتاب نسخه‌ای است که تا این تاریخ (زمان چاپ این کتاب، ۱۳۳۷ است) قدیم‌ترین نسخه‌ی موجود از غزلیاتِ خواجه حافظ شیرازی غزل‌سرای بزرگِ ایران شمرده می‌شود.

این نسخه جزءِ مجموعه‌ی مفصّلی است که به شماره‌ی ۲۶۱/۲۷ در موزه‌ی بریتانیاییِ لندن مضبوط است. این نسخه از جمادی الاولی ۸۱۳ تا جمادی الثانیه ۷۱۴ برای جلال‌الدین اسکندربن عمر شیخ نواده‌ی امیر تیمور نوشته شده‌است.

کاتبانِ این نسخه دو تن اند: یکی به نام محمّد الحلوائی که خود را بنام سلطان ولی نعمت خویش الجلال الاسکندری خوانده و دیگری که ناصرالکاتب نام داشته است.

در مجموع ۱۵۲ غزل از حافظ مندرج است. معلوم نیست که کاتب به ذوقِ شخصی این مقدار از دیوانِ خواجه را انتخاب کرده یا به همین قدر دسترس یافته‌است. غزل‌ها در قسمتِ اوّل به ترتیبِ الفباییِ قافیه است، اما در قسمتِ دوم که نُه غزل ثبت شده، ترتیبی ندارد. نگارنده، غزل‌های ثانی را نیز به جای خود در ضمنِ قسمتِ اول گنجانید و چون چنان که در یادداشت‌های آخرِ کتاب دیده می‌شود، غلط‌هایی در متن بود، آن را با دو نسخه‌ی خطیِ دیگر (یکی نسخه‌ی کتابخانه مجلس که سابقاً جزوِ کتاب‌های مرحوم تیمورتاش بوده و تاریخِ کتابتِ آن سال ۸۵۵ است؛ دیگر، نسخه‌ی متعلق به دوستِ فاضل، آقای دکتر صادق گوهرین دانشیار محترم دانشکده ادبیات که نسخه‌ئی است شامل کلیات کاتبی ترشیزی و دیوان کمال خجندی، و در حاشیه‌ی دیوانِ کمال، غزل‌های حافظ ثبت است. تاریخِ کتابت، دو سه جا بعد و ۸۶۲ ثبت شده‌است.) و همچنین نسخه‌ی چاپِ قزوینی مقابله کرد و کلماتی را که صریحاً غلط پنداشت یا در درستیِ آن‌ها شک داشت، از روی این سه نسخه درست کرد.

متنِ نسخه‌ی حاضر با این مقدمه در سال ۱۳۲۷ برای چاپ آمده شده بود، که در سال ۱۳۳۷ منتشر شد.