غزل ۱۲۸ سعدی

چو تُرک دلبر ِ من، شاهدی به شنگی نیست

چو زلف ِ پُرشکن‌اش حلقه‌یِ فرنگی نیست

 

دهان‌اش ار چه نبینی مگر به وقت ِ سخن،

چو نیک درنگری چون دل‌ام به تنگی نیست

 

به تیغ ِ غمزه‌یِ خون‌خوار، لشکری بزنی

بزن! که با تو در او هیچ مرد ِ جنگی نیست

 

قوی به چنگ ِ من افتاده بود دامن ِ وصل

ولی دریغ که دولت به تیزچنگی نیست

 

دوم به لطف، ندارد. عجب که چون سعدی

غلام ِ سعد ِ ابوبکر ِ سعد ِ زنگی نیست

غزل سعدی با صدای سهیل قاسمی

شرح سطر به سطر

ستیغ ادعایی در جامع و مانع بودن شرح سطر به سطر ندارد و شرح ها ممکن است به مرور تغییر کنند یا تکمیل شوند.

وزن:

مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

 

co tor ke del ba re man saa he dii be san gii nii st

co zol fe del se ka nas hal qe yee fa ran gii nii st