ترانه‌های خیام | هیچ است
ای بی‌خبران! شکل ِ مُجَسَّم هیچ است
و این طارم ِ نُه سپهر ِ اَرقَم هیچ است
خوش باش! که در نشیمنِ کوْن و فساد
وابسته‌یِ یک دم ایم و آن هم هیچ است!
دنیا دیدی و هرچه دیدی هیچ است
و آن نیز که گفتی و شنیدی هیچ است
سرتاسر ِ آفاق دویدی هیچ است
و آن نیز که در خانه خزیدی هیچ است
دنیا به مراد رانده گیر! آخِر چه؟
و این نامه‌یِ عمر، خوانده گیر! آخِر چه؟
گیرم که به کام ِ دل بماندی صد سال
صد سال ِ دگر بمانده گیر! آخر چه؟
رندی دیدم نشسته بر خِنگ ِ زمین
نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین
نی حق، نه حقیقت، نه شریعت نه یقین
اندر دو جهان که را بُوَد زَهره‌یِ این؟
- منسوب به خیام
این چرخ ِ فلک که ما در او حیران ایم،
فانوس ِ خیال از او مثالی دانیم
خورشید چراغ‌دان و عالَم فانوس
ما چون صُوَر ایم ک‌اندر او گَردان ایم
چون نیست زِ هرچه هست، جُز باد به دست
چون هست زِ هرچه هست نُقصان و شکست
انگار که هست هرچه در عالَم نیست
پندار که نیست هرچه در عالَم هست
بنگر! ز جهان چه طَرْف بَربَستَم؟ هیچ!
و ز حاصل ِ عمر چیست در دستم؟ هیچ!
شمع ِ طرب ام، ولی چو بنشستم، هیچ
من جامِ جم ام، ولی چو بشکستم، هیچ
Trackbacks/Pingbacks