پسته پسته درخت کوچکی است که سرچشمه آن خاورمیانه و آسیای میانه است و در کشورهای ایران، سوریه، ترکمنستان و غرب افغانستان رشد می‌کند. این درخت میوه ای (خشکبار) تولید می‌کند که خوراکی و بسیار لذیذ است. پسته واژه‌ای فارسی است که از طریق زبان لاتین وارد زبان‌های اروپایی...
بید شعرا با استفاده از ویژگی لرزان شاخه‌های درخت بید، مضامین زیبایی آفریده‌اند. بس‌آمد بید در غزل حافظ کلمه‌ی بید ۴بار در دیوان حافظ به کار رفته است: ۱- دل صنوبری‌ام همچو بید لرزان است ز حسرت قد و بالای چون صنوبر دوست ۶۱ ۲- شود چون بید لرزان سرو آزاد اگر...
بنفشه در دیوان حافظ بنفشه همواره طرف تشبیه ِ زلف یا طره‌ی مفتول یار و گاهی رقیب او شمرده شده، مانند نرگس که مشبه به چشم یار و گاهی رقیب او است. تاب بنفشه می دهد طره ی مشک سای تو مفتول: هرچیز تافته شده و پیچیده زلف مفتول: زلف تابدار، موی پیچیده ▪️ با توجه...
بادام واژه بادام ریشه ایرانی دارد و از فارسی به زبان‌های ترکی، عربی، هندی و اردو راه یافته است. نوعی میوه است، که درخت آن بومی ایران و کشورهای اطراف و آسیای مرکزی است، اما در مناطق بسیاری کشت می‌شود. بادام دارای یک پوسته بیرونی و یک پوشش درونی سخت است که دانه (مغز) در...
انگور، عنب، دختر رز انگور که نام دیگر آن، عنب هم در شعر حافظ آمده، دختر رز، کنایه از شراب انگوری است. از گونه هایی از انگور، برای تولید شراب استفاده می شود. در شعر ِ حافظ، از انگور یا آب ِ انگور یا دختر ِ رَز، و آب ِ نگور و می ِ انگوری، برای اشاره به شراب اشاره شده...
