غزل ۱۲۶ سعدی

نه خود اندر زمین نظیر ِ تو نیست،

که قمر چون رخ ِ مُنیر ِ تو نیست

 

ندهم دل به قدّ و قامت ِ سرو

که چو بالایِ دل‌پذیر ِ تو نیست

 

در همه شهر، ای کمان ابرو!

کس ندانم که صید ِ تیر ِ تو نیست

 

دل ِ مردُم دگر کسی نبرد

که دلی نیست ک‌آن اسیر ِ تو نیست

 

گر بگیری نظیر ِ من، چه کنم

که مرا در جهان نظیر ِ تو نیست

 

ظاهر آن است ک‌آن دل ِ چو حدید

درخور ِ صَدر ِ چون حریر ِ تو نیست

 

همه عالم به عشق‌بازی رفت

نام ِ سعدی؛ که در ضمیر ِ تو نیست

غزل سعدی با صدای سهیل قاسمی

شرح سطر به سطر

ستیغ ادعایی در جامع و مانع بودن شرح سطر به سطر ندارد و شرح ها ممکن است به مرور تغییر کنند یا تکمیل شوند.

وزن:

فعلاتن مفاعلن فعلن

 

na xo dan dar za min na zii re to nii st

ke qa mar con ro xee mo nii re to nii st