غزل ۱۹ حافظ: ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

شرح فال

وعده ی موفقیت وجود دارد. اما در مسیر نامعلومی قدم می گذاری. مسیری که به موفقیت خواهد رسید. اما نیاز به راهنمایی هایی داری که راه درست را پیدا کنی.

از این شکایت نکن که چرا این همه سختی فقط برای تو پیش می آید! اگر نیک بنگری هر کسی مشکلات خاص خودش را دارد. فکر نکن که فقط تو برای رسیدن به مقصودت راه سختی در پیش داری.

بشارت و نوید موفقیت برای همه هست اما کسی از آن بهره می برد که دقت کند و از اشاره ها بهره ببرد و نکته ها را در یابد. نشانه های زیادی بر سر راه تو هست. اما خودت باید به دقت آن ها را بررسی کنی.

بکوش تا اعتماد دیگران را جلب کنی و محرم اسرار آنها شوی تا بتوانی موفق باشی.

شاید به نظر کسانی که تو را سرزنش می کنند، تو آدمی باشی که در راه هدفت تلاشی نمی کنی. اما اگر دقت کنی و راه را درست انتخاب کنی خواهی دید که کار بسیار دقیق و ظریفی انجام می دهی که چه بسا ملامتگرانت از آن غافل اند.

احساس می کنی که هر چقدر فکر می کنی نتیجه ای نمی گیری و عقلت کار نمی کند! اما توکل کن. بازگرد و به خودت نگاهی انداز. ببین کجای کار هستی و چه باید بکنی.

دوست و یاری برای خودت برگزین. چون هرچه خوشی و موفقیت و کامروایی باشد، در کنار یار خوش است. دوست خوبت را پیدا کن.

از ناملایمات و اتفاقات ناگوار نرنج. عاقلانه فکر کن. برای همنشینی با گل، خار را هم باید تحمل کرد! و هیچ حال خوشی بدون سختی فراهم نمی شود.