روزه یک‌سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست می زِ خُم‌خانه به جوش آمد و می‌باید خواست نوبه‌یِ زُهد فروشان ِ گران‌جان بگذشت وقت ِ رندی و طرب کردن ِ رندان پیدا ست چه ملامت بُوَد آن را که چنین باده خورَد این چه عیب است بدین بی‌خِرَدی؛ و این چه خطا ست باده...
ای نسیم ِ سحر! آرامگه ِ یار کجاست منزل ِ آن مَه ِ عاشق‌کُش ِ عیّار کجا ست شب ِ تار است و ره ِ وادی ِ اَیمَن در پیش آتش ِ طور کُجا موعد ِ دیدار کجا ست هر که آمد به جهان، نقش ِ خرابی دارد در خرابات بگویید که هُش‌یار کجا ست آن‌کس است اهل ِ بشارت، که...
ساقیا آمدن ِ عید مبارک باد ت وان مواعید که کردی مَرَواد از یاد ت در شگفت ام که در این مدت ِ ایّام ِ فراق برگرفتی زِ حریفان دل و دل می‌داد ت بِرسان بندگی ِ دختر ِ رز، گو: به‌در آی که دم و همّت ِ ما کرد زِ بند آزاد ت شادی ِ مجلسیان در قدم و مقدم ِ...
سینه از آتش ِ دل در غم ِ جانانه بسوخت آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت تَن‌ام از واسطه‌یِ دوری ِ دلبر بِگُداخت جان‌ام از آتش ِ مهر ِ رُخ ِ جانانه بسوخت سوز ِ دل بین! که زِ بس آتش ِ اشک‌ام، دل ِ شمع دوش بر من زِ سَر ِ مِهر چو پَروانه بسوخت ...
این غزل در چاپ علامه محمد قزوینی و دکتر قاسم غنی نیست این غزل در چاپ دکتر پرویز ناتل خانلری نیست متن از کتاب حافظ شیراز احمد شاملو تعالَی‌اللَه! چه دولت دارم امشب که آمد ناگهان دل‌دار م امشب! برات ِ لیله القَدری به دست‌ام رسید از طالع ِ بیدار م امشب. چو دیدم رویِ...
خمی که اَبرویِ شوخ ِ تو در کمان انداخت به قصد ِ جان ِ من ِ زار ِ ناتوان انداخت نبود نقش ِ دو عالَم که رنگ ِ اُلفت بود زمانه طرح ِ محبّت نه این زمان انداخت به یک کرشمه که نرگس به خودفروشی کرد فریب ِ چشم ِ تو صد فتنه در جهان انداخت شراب خورده و خوی کرده می‌روی به...
