غزل ۲۰۰ سعدی چه کسی! که هیچ‌کس را به تو بر نظر نباشد که نه در تو باز مانَد؛ مگر ش بصَر نباشد نه طریق ِ دوستان است و نه شرط ِ مهربانی که زِ دوستی بمیریم و تو را خبر نباشد مکُن! ار چه می‌توانی که ز خدمت‌ام بِرانی نزنند سائلی را که دری دگر نباشد به...
غزل ۱۹۹ سعدی تا حال ِ من‌ات خبر نباشد، در کار ِ من‌ات نظر نباشد تا قوّت ِ صبر بود، کردیم دیگر چه کنیم اگر نباشد آیین ِ وفا و مهربانی در شهر ِ شما مگر نباشد گویند نظر چرا نبستی تا مشغله و خطر نباشد ای خواجه! برو! که جهد ِ انسان با تیر ِ قضا...
غزل ۱۹۸ سعدی با کاروان ِ مصری چندین شکَر نباشد در لعبتان ِ چینی ز این خوب‌تر نباشد این دل‌بری و شوخی از سرو و گُل نیاید و این شاهدی و شنگی در ماه و خور نباشد گفتم به شیرمردی چشم از نظر بدوزم با تیر ِ چشم ِ خوبان تقوا سپر نباشد ما را نظر به خیر است...
غزل ۱۹۷ سعدی نظر ِ خدای‌بینان، طلب ِ هوا نباشد سفر ِ نیازمندان، قدم ِ خطا نباشد همه‌وقت عارفان را نظر است و؛ عامیان را نظری معاف دارند و دُوُم روا نباشد به نسیم ِ صبح، باید که نبات ِ زنده باشی نه جماد ِ مرده؛ ک‌آن را خبر از صبا نباشد اگر ت سعادتی...
غزل ۱۹۶ سعدی سَر ِ جانان ندارد هر که او را خوف ِ جان باشد به جان گر صحبت ِ جانان برآید، رایگان باشد مغیلان چیست تا حاجی عنان از کعبه برپیچد خسک در راه ِ مشتاقان بساط ِ پرنیان باشد ندارد با تو بازاری؛ مگر شوریده اسراری که مِهر ش در میان ِ جان و مُهر ش بر...
غزل ۱۹۵ سعدی از تو دل برنکَنم تا دل و جان‌ام باشد می‌بَرَم جور ِ تو تا وُسع و توان‌ام باشد گر نوازی، چه سعادت به از این خواهم یافت؟ و ر کُشی زار، چه دولت به از آن‌ام باشد چون مرا عشق ِ تو از هر چه جهان باز استد چه غم از سرزنش ِ هر‌که‌جهان‌ام باشد ...
