روخوانی شعر با صدای سهیل قاسمی
تصحیح قزوینی غنی
رَواق ِ مَنظَر ِ چشم ِ من آشیانهیِ تو ست
کَرَم نما و فُرود آ که خانه خانهیِ تو ست
به لطف ِ خال و خط از عارفان رُبودی دل
لطیفهها یِ عَجَب زیر ِ دام و دانهیِ تو ست
دلات به وصل ِ گُل ای بلبل ِ صبا خوش باد
که در چمن همه گُلبانگ ِ عاشقانهیِ تو ست
علاج ِ ضعف ِ دل ِ ما به لب حَوالَت کُن
که این مفرّح یاقوت دَر خزانهیِ تو ست
به تن مُقَصِّر اَم از دولت ِ مُلازمتات
ولی خلاصهیِ جان خاک ِ آستانهیِ تو ست
من آن نیام که دَهَم نقد ِ دل به هر شوخی
در ِ خزانه به مُهر ِ تو و نشانهیِ تو ست
تو خود چه لُعبتی ای شهسوار ِ شیرین کار
که توسَنی چو فلک رام ِ تازیانهیِ تو ست
چه جا یِ من که بلغزد سپهر ِ شعبدهباز
از این حیَل که در انبانهیِ بهانهیِ تو ست
سرود ِ مجلسات اکنون فَلَک به رقص آرد
که شعر ِ حافظ ِ شیرینسخن ترانهیِ تو ست
تصحیح پرویز ناتل خانلری
شماره ۳۵
رَواق ِ مَنظَر ِ چشم ِ من آستانهیِ تو ست
کَرَم نمای و فُرود آ که خانه خانهیِ تو ست
به لطف ِ خال و خط از عارفان رُبودی دل
لطیفهها یِ عَجَب زیر ِ دام و دانهیِ تو ست
دلات به وصل ِ گُل ای بلبل ِ سَحَر خوش باد
که در چمن همه گُلبانگ ِ عاشقانهیِ تو ست
علاج ِ ضعف ِ دل ِ ما به لب حَوالَت کُن
که آن مفرّح یاقوت دَر خزانهیِ تو ست
به تن مُقَصِّر اَم از دولت ِ مُلازمتات
ولی خلاصهیِ جان خاک ِ آستانهیِ تو ست
من آن نیام که دَهَم نقد ِ دل به هر شوخی
در ِ خزانه به مُهر ِ تو و نشانهیِ تو ست
تو خود چه لُعبتی ای شهسوار ِ شیرین کار
که توسَنی چو فلک رام ِ تازیانهیِ تو ست
چه جا یِ من که بلغزد سپهر ِ شعبدهباز
از این حیَل که در انبانهیِ بهانهیِ تو ست
سرود ِ مجلسات اکنون فَلَک به رقص آرد
که شعر ِ حافظ ِ شیرینسخن ترانهیِ تو ست
اختلاف نسخه ها بر اساس تصحیح خانلری
بیت یکم:
من آشیانه ی تست
کرم نما و فرود آ | در آ در آ و فرود آ
فرود آی خانه | فرود آی که خانه
بیت دوم:
بزلف و خال و | بلطف و خال و
از عارفان ببردی دل
بیت سوم:
دلت ز وصل گل
بلبل صبا خوش
بیت چهارم:
علاج درد دل ما
که این مفرح
بیت پنجم:
ولی ملازم جان خاک
خاک آشیانه ی تست
بیت ششم:
که دهم دل به مهر هر شوخی
در خزینه | ولی خزینه
بیت هفتم:
فلک زیر تازیانه ی
بیت هشتم:
از آن حیل
در ابنای سالیانه ی تو ست
بیت نهم:
اکنون مرا به رقص آورد
حافظ مسکین دگر ترانه ی
حافظ شیراز به روایت احمد شاملو
شماره ۲۶
رَواق ِ مَنظَر ِ چشم ِ من آستانهیِ تو ست
کَرَم نما و فرود آ، که خانه خانهیِ تو ست!
به لطف ِ خال و خط از عارفان ربودی دل –
لطیفهها یِ عَجَب زیر ِ دام و دانهیِ تو ست!
چه جا یِ من! که بِلَغزَد سپهر ِ شعبدهباز
از آن حیَل که در انبانهیِ بهانهیِ تو ست!
تو خود چه لُعبتی ای شهسوار ِ شیرینکار
که توسنی چو فَلَک رام ِ تازیانهیِ تو ست!
به تن مقصّرم از دولت ِ مُلازمتات
ولی خلاصهیِ جان خاک ِ آستانهیِ تو ست
من آن نیام که دَهَم نقد ِ دل به هر شوخی،
در ِ خزانه به مُهر ِ تو و نشانهیِ تو ست.
علاج ِ ضعف ِ دل ِ ما به لب حوالَت کُن
که این مفرح یاقوتْ در خزانهیِ تو ست.
#
دلات به وصل ِ گُل، ای بلبل ِ سَحَر خوش باد!
که در چمن همه گلبانگ ِ عاشقانهیِ تو ست.
سرود ِ مجلسات اکنون فلک به رقص آرد
که شعر ِ حافظ ِ شیرینسخن ترانهیِ تو ست!
حافظ به سعی سایه
شماره ۳۳
رَواق ِ مَنظَر ِ چشم ِ من آشیانهیِ تو ست
کَرَم نما و فرود آ که خانه خانهیِ تو ست
به لطف ِ خال و خط از عارفان ربودی دل
لطیفهها یِ عَجَب زیر ِ دام و دانهیِ تو ست
دلات به وصل ِ گُل ای بلبل ِ سحر خوش باد
که در چمن همه گلبانگ ِ عاشقانهیِ تو ست
علاج ِ ضعف ِ دل ِ ما به لب حوالت کُن
که آن مُفرّح ِ یاقوت در خزانهیِ تو ست
به تن مقصّرم از دولت ِ مُلازمتات
ولی خلاصهیِ جان خاک ِ آستانهیِ تو ست
من آن نیام که دَهَم نقد ِ دل به هر شوخی
در ِ خزانه به مُهر ِ تو و نشانهیِ تو ست
تو خود چه لُعبتی ای شهسوار ِ شیرینکار
که توسنی چو فَلَک رام ِ تازیانهیِ تو ست
چه جا یِ من! که بِلَغزَد سپهر ِ شعبدهباز
از این حیَل که در انبانهیِ بهانهیِ تو ست
سرود ِ مجلسات اکنون فلک به رقص آرد
که شعر ِ حافظ ِ شیرینسخن ترانهیِ تو ست