غزل ۵۸ سعدی

اتفاق‌ام به سر ِ کویِ کسی افتاده ست

که در آن کوی چو من کُشته بسی افتاده ست

 

خبر ِ ما برسانید به مرغان ِ چمن

که هم‌آواز ِ شما در قفسی افتاده ست

 

به دل‌آرام بگو: ای نفَس ِ باد ِ سحَر!

کار ِ ما هم‌چو سحَر با نفَسی افتاده ست

 

بند بر پای تحمل چه کُنَد گر نکُنَد

انگبین است که در وی مگسی افتاده ست

 

هیچ‌کس عیب ِ هوس‌باختن ِ ما نکند

مگر آن کس که به دام ِ هوسی افتاده ست

 

سعدیا! حال ِ پراکنده‌یِ گوی، آن داند

که همه‌عمر به چوگان ِ کسی افتاده ست

غزل سعدی با صدای سهیل قاسمی

شرح سطر به سطر

ستیغ ادعایی در جامع و مانع بودن شرح سطر به سطر ندارد و شرح ها ممکن است به مرور تغییر کنند یا تکمیل شوند.

وزن:

فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

aet te faa qam be sa ree koo ye ka sii eof taa das t

ke da ran koo y(e) co man kos te ba sii eof taa das t