۴۰: المنه للَّه که در میکده باز است

  روخوانی شعر با صدای سهیل قاسمی   تصحیح قزوینی غنی شماره ۴۰   اَلمنهُ للَّه که در ِ می‌کَده باز است زان رو که مرا بر در ِ او روی ِ نیاز است   خُم‌ها همه در جوش و خروش‌اند زِ مستی وان می که در آن‌جا ست، حقیقت، نه‌مَجاز است   از وی […]

۳۹: باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

  روخوانی شعر با صدای سهیل قاسمی   تصحیح قزوینی غنی شماره ۳۹   باغ ِ مرا چه حاجت ِ سرو و صنوبر است شمشاد ِ خانه‌پرور ِ ما از که کم‌تر است   ای نازنین پسر تو چه مذهب گرفته‌ای که‌ت خون ِ ما حلال‌تر از شیر ِ مادر است   چون نقش ِ […]

۳۸: بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

  روخوانی شعر با صدای سهیل قاسمی   تصحیح قزوینی غنی شماره ۳۸   بی مهر ِ رُخ‌ات روز ِ مَرا نور نمانده‌ست وَز عُمر مرا جز شب ِ دیجور نمانده‌ست   هنگام ِ وداع ِ تو زِ بس گریه که کردم دور از رخ ِ تو، چشم ِ مرا نور نمانده‌ست   می‌رفت خیال […]

۳۷: بیا که قصر امل سخت سست بنیادست

  روخوانی شعر با صدای سهیل قاسمی   تصحیح قزوینی غنی شماره ۳۷   بیا که قصر ِ اَمَل سخت سُست بنیاد است بیار باده که بنیاد ِ عُمر بر باد است   غلام ِ همّت ِ آن‌ام که زیر ِ چرخ ِ کَبود زِ هر چه رنگ ِ تعلُّق پذیرد آزاد است   چه […]

ش 100: اگر ز کوی تو بوئی به من رساند باد

      حافظ شیراز به روایت احمد شاملو شماره ۱۰۰   اگر زِ کو یِ تو بو ئی به من رسانَد باد به مژده جان و جان را به باد خواهم داد!   نه در برابر ِ چشمی، نه غایب از نظری نه یاد می‌کُنی از من، نه می‌روی از یاد.   تو تا […]

ش 90: رخت را ماه تابان می توان گفت

      حافظ شیراز به روایت احمد شاملو شماره ۹۰   رُخ‌ات را ماه ِ تابان می‌توان گفت. لب‌ات لَعل ِ بَدَخشان می‌توان گفت.   به دور ِ حُسن ِ روی‌ات، مِهر و مَه را دو سرگردان ِ حیران می‌توان گفت.     حدیثی گفته ام با چشم ِ مست‌اش – که این سِرْ […]

ش 86: همچو جان از برم آن سرو خرامان می رفت

      حافظ شیراز به روایت احمد شاملو شماره ۸۶   هم‌چو جان از بَر اَم آن سَرو ِ خرامان می‌رَفت. جام ِ می بر کف و، از مجلس ِ رندان می‌رفت.   نقش ِ خوارزم و خیال ِ لب ِ جیحون می‌بست، با هزاران گِلِه از مُلک ِ سلیمان می‌رفت.   قوَّت ِ […]

ش 85: دردا که یار در غم و دردم بماند و رفت

      حافظ شیراز به روایت احمد شاملو شماره ۸۵   دردا که یار در غم و درد اَم بماند و رفت ما را چو دود بر سر ِ آتش نشاند و رفت   مخمور ِ باده‌یِ طَرَب‌انگیز ِ عشق را جامی نداده زَهر ِ جدائی چشاند و رفت   چون صید ِ او […]

ش 82: هر آن خجسته نظر کز پی سعادت رفت

      حافظ شیراز به روایت احمد شاملو شماره ۸۲   هر آن خجسته‌نظر ک‌از پِی ِ سعادت رفت به کُنج ِ می‌کده و خانه‌یِ ارادت رفت!   زِ رطل ِ دُرْدْکشان کشف کرد سالک ِ راه رموز ِ غیب که در عالَم ِ شهادت رفت!     مَجو زِ طالع ِ مولود ِ […]

ش 80: برو ای زاهد و دعوت مکنم سوی بهشت

    حافظ شیراز به روایت احمد شاملو شماره ۸۰   برو ای زاهد و دعوت مکن‌ام سو یِ بهشت که خدا خود زِ ازل بَهر ِ بهشت‌ام نَسِرِشت!   منع‌ام از مِی مَکُن ای صوفی‌یِ صافی! چه‌کنم گر خُدا طینت ِ ما را به می ِ صاف سرشت؟   تو و تسبیح و مصلّا […]