غزل ۱۷۴ سعدی آن شکَرخنده که پرنوش دهانی دارد، نه دل ِ من؛ که دل ِ خَلق ِ جهانی دارد به تماشایِ درخت ِ چمناش حاجت نیست هر که در خانه چون او سرو ِ روانی دارد کافران از بت ِ بیجان چه تمتّع دارند؟ باری آن بت بپرستند که جانی دارد! ابرو یش، خَم به...
غزل ۷۸ سعدی امشب بهراستی شب ِ ما روز ِ روشن است عید ِ وصال ِ دوست علیرغم ِ دشمن است باد ِ بهشت میگذرد؟ یا نسیم ِ باغ؟ یا نکهت ِ دهان ِ تو؟ یا بویِ لادن است؟ هرگز نباشد از تن و جانات عزیزتر چشمام که در سَر است و روانام که در تن است گردن نهم...
غزل ۳ سعدی رویِ تو خوش مینماید آینهیِ ما کآینه پاکیزه است و رویِ تو زیبا چون می ِ روشن در آبگینهیِ صافی خویِ جمیل از جمال ِ رویِ تو پیدا هر که دمی با تو بود، یا قدمی رفت، از تو نباشد بههیچروی شکیبا صید ِ بیابان سر از کمند بپیچد ما همه پیچیده...
عروض در شعر فارسی حروف (واج ها) زبان فارسی از حروفی تشکیل شده که آن ها را به صدادار ها و بی صدا ها تقسیم می کنیم. صدادار ها خود به صداداربلند و صدادارکوتاه تقسیم می شوند. صدادار های بلند: ـا ، ـو ، ـی صدادارهای کوتاه: ـ َ، ـ ِ ، ـ ُ به نکته...
دیوان حافظ با این که بسیار مورد توجه ادیبان و مصححان و از طرف دیگر عموم مردم بوده، اما شاید به جرئت بتوان گفت این همه زمانی که روی آن صرف شده و این همه آدم که بر روی آن پژوهش کرده اند، نه بر اساس حجم نفر – ساعت کار انجام شده بازده مناسبی داشته و نه آن چه که حق صحبت او...
آغاز جداسری شاید از دیگران نبود وقتی تلویزیون دولتی ایران اینقدر بی مایه و سخیف شده باشد، وقتی تحمل نام هیچ (تاکید می کنم هیچ) هنرمند و ادیب و فرهیخته ای را نداشته باشد. وقتی طوری شود که انگار ایران هیچ اسطوره ای ندارد و هیچ نامی از هیچ شاعر و نویسنده و خواننده و...