ساقی! به نور ِ باده برافروز جام ِ ما مطرب! بگو که کار ِ جهان شد به کام ما ما در پیاله عکس ِ رخ ِ یار دیده‌ایم ای بی‌خبر زِ لذّت ِ شُرب ِ مُدام ِ ما هرگز نَمیرد آن‌که دل‌اش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده‌یِ عالَم دوام ِ ما چندان بُوَد کِرِشمه و ناز ِ سَهی قَدان...
دوش از مسجد سویِ میخانه آمد پیر ِ ما چیست یاران ِ طریقت بعد از این تدبیر ِ ما؟ ما مریدان روی سو یِ قبله چون آریم؟ چون روی سو یِ خانه‌یِ خَمّار دارد پیر ِ ما در خرابات ِ طریقت ما به‌هم منزل شویم ک‌این چنین رفته‌ست در روز ِ ازل تقدیر ِ ما عقل اگر داند که دل در...
این غزل در چاپ علامه محمد قزوینی و دکتر قاسم غنی نیست این غزل در چاپ دکتر پرویز ناتل خانلری نیست متن از کتاب حافظ شیراز احمد شاملو ما برفتیم، تو دانی و دل ِ غمخور ِ ما! بخت ِ بد تا به کجا می برد آبشخور ِ ما. به دعا آمده‌ام، هم به دعا باز روم که وفا با تو قرین باد و...
رونق ِ عهد ِ شباب است دِگر بُستان را می‌رسد مژده‌یِ گُل بلبل ِ خوش‌الحان را ای صبا! گر به جوانان ِ چمن باز رسی خدمت ِ ما برسان سرو و گل و ریحان را گر چنین جلوه کُنَد مُغ‌بَچه‌یِ باده‌فروش، خاک‌روب ِ در ِ می خانه کنم مژگان را ای که بَر مَه کشی از عنبر ِ سارا...
ساقیا برخیز و دَردِه جام را خاک بر سر کُن غم ِ ایّام را ساغر ِ می بر کف‌ام نِه تا زِ بَر بَرکَشَم این دَلق ِ اَزرَق فام را گر چه بدنامی ست نزد ِ عاقلان ما نمی‌خواهیم ننگ و نام را باده دَردِه! چند از این باد ِ غرور خاک بر سر نفس ِ نافرجام را دود ِ آه سینه‌یِ...
صوفی! بیا که آینه صافی ست جام را تا بنگری صفایِ می ِ لعل‌فام را راز ِ درون ِ پرده زِ رندان ِ مست پُرس ک‌این حال نیست زاهد ِ عالی‌مقام را عنقا شکار ِ کس نشود، دام بازچین! ک‌آن‌جا همیشه باد به دست است دام را در بزم ِ دور، یک‌دو قدح درکش و برو یعنی...
